Απάντηση σε Davy Jones και Housegirl απο τα σχόλια στο meaning of life 2

Ο θάνατος είναι θεμέλια λίθος των θρησκειών και τελευταίο οχυρό τους, όταν απειλούνται στα πλαίσια της αμφισβήτησης. Δεν υπάρχει κάτι πιο τρομακτικό, ίσως από την ιδέα πως κάποια στιγμή όλα θα τελειώσουν, πως δεν θα υπάρχουμε. Μάλιστα, όπως αναφέρθηκε, ο θάνατος αγαπημένων προσώπων είναι αβάσταχτος. Στην ερώτηση τι θα έκανα αν πέθαινε κάποιο πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο θα απαντούσα «θα γινόμουν θρήσκος», χωρίς φυσικά να εννοώ πως όντως θα ακολουθούσα μία θρησκεία ή κάποια ιδέα που αιωρείται στο χώρο του υπερφυσικού, αλλά απλά θέλοντας να δείξω πόσο παρήγορη είναι η έννοια μιας μετά θάνατον ζωής.

Αν φυσικά ο άνθρωπος που πέθανε είναι καλός. Γιατί, όπως πολύ καλά γνωρίζετε υπάρχει και η θεωρία της κόλασης. Κι εδώ δημιουργείται πιστεύω ένα αίσθημα φόβου που ξεπερνά αυτό του φόβου πως δεν υπάρχει αιώνια ζωή. Η ιδέα της αιώνιας καταδίκης είναι κάτι τόσο φρικτό… εξυπηρετεί όμως έναν «σπουδαίο» σκοπό και η φυσικά οι πανέξυπνοι ιερείς έχουν βρει τρόπους να καθησυχάσουν τους ανθρώπους σε περίπτωση που κάποιος συγγενής του τύχει και πάει στα λημέρια του σατανά! Κρατά τους ανθρώπους κοντά στην πίστη τους, μιας κι αν ξεστρατίσουν θα έρθουν αντιμέτωποι με φωτιές και δόντια που τρίζουν αιωνίως, και όσον αφορά τους ζωντανούς, DON’T PANIC, όπως γράφει και η ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια «γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ» στο πίσω μέρος της: Τα μνημόσυνα είναι η τελευταία ευκαιρία των νεκρών να σωθούν! Ψυχοφθόρο;, όπως επισήμανε ο Davy Jones. Πολύ. Κι ακόμη περισσότερο για την τσέπη μας…

Οι θρησκείες όντως χαρίζουν παρηγοριά. Ειδικά, όταν ερμηνεύουμε τα κείμενα, όπως εμείς θέλουμε, κι ακούμε τα μισά από αυτά που λένε οι γραφές και οι πατέρες της εκκλησίας, βαπτίζοντας τα άλλα μισά που δεν μας συμφέρουν «προσωπικές απόψεις» (ενώ τα προηγούμενα τα θεωρήσαμε αμόλυντες αλήθειες!)… Βέβαια, δε θέλει πολύ σκέψη να καταλάβουμε πως, λόγω της έλλειψης στοιχείων και δεδομένων, η παρηγοριά που έρχεται δώρο μαζί με μια συγκεκριμένη θρησκεία αν τηλεφωνήσουμε στα 5 πρώτα λεπτά (μαζί με το πολυμίξερ) είναι πέρα έως πέρα… ψεύτικη. Προσωπικά θεωρώ γενναίο εκείνον που αντιλαμβάνεται το σύμπαν, έτσι όπως είναι και πολύ δειλό εκείνον που επιμένει να αγνοεί τα σημερινά δεδομένα που γκρεμίζουν πανεύκολα το οικοδόμημα της πίστης σε θρησκευτικές δοξασίες. Εντάξει, δεν θα καθόμουν να πείσω την 94 χρονών γιαγιά μου πως αυτά που πιστεύει μάλλον δεν έχουν και τόση βάση, μιας κι αυτό θα ήταν απάνθρωπο. Γιατί όντως της προσφέρουν παρηγοριά, ειδικά όταν διανύει τα τελευταία χρόνια της ζωής της. Αλλά έναν νέο άνθρωπο; Φυσικά και θα τον ενθάρρυνα να αναζητήσει την αλήθεια μιας κι έχει συνήθως πολύ χρόνο για να ζήσει μια ζωή πιο πλούσια, ειλικρινή και ηθική χωρίς την θρησκεία.

Ηθική; Δεν μας προσφέρει η θρησκεία ηθική; Ναι, φυσικά. Από πού να αρχίσω. Από τον Θεό, τον Γιαχβέ, που ξοδεύει τα πέντε πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης δίνοντας διαταγές για πολέμους, καταστροφές και γενοκτονίες με ένα φετίχ να τιμωρεί αμαρτωλούς, απίστους, να παραδέχεται πως είναι ζηλιάρης κι ο οποιοσδήποτε θα αναγνώριζε την νοοτροπία ενός οκτάχρονου να αναβλύζει από τις άμεμπτες, θεϊκές και τέλειες πράξεις του. Να συνεχίσω στον ίδιο Θεό που υπαγορεύει στο Κοράνι να διαδοθεί η γνώση για την ύπαρξη του μέσω του πολέμου. Ναι, αλλά, θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο, ξεχνάς την πιο light μορφή του, εκείνη του καλού Ιησού του Ναζωραίου. Ναι, εκείνου. Ναι, είπε ωραία πράγματα. Αλλά μετά συνέχισε με απειλές για τρίξιμο δοντιών και αιώνιες φωτιές. Αλλά, εντάξει, μπορούμε να βρούμε μικρούς θησαυρούς ηθικής μέσα στα ιερά βιβλία. Αυτό είναι αναμφισβήτητο.
Πηγάζει άραγε η ηθική, ο αλτρουισμός και ο εγωισμός, όμως μέσα από ένα βιβλίο και μόνο; Άραγε, τόσο άγριοι κι απάνθρωποι ήταν οι λαοί πριν το διαβάσουν; Η ιστορία αποδεικνύει το αντίθετο και με πιο τυπικό για μας παράδειγμα, αυτό των αρχαίων Ελλήνων και του πολιτισμού. Επίσης, μία καλή ανάγνωση του Εγωιστικού Γονιδίου θα σας πείσει πως πολύ πιθανόν διάφορες συμπεριφορές, που εμείς βαφτίσαμε ως αλτρουιστικές κι εγωιστικές, είναι απλά Εξελικτικά Σταθερές Στρατηγικές, ως αποτέλεσμα της δράσης της Φυσικής Επιλογής με βασική μονάδα το γονίδιο. Αλλά ακόμη κι αν δε πειστεί κανείς από αυτό… δείτε τον σημερινό κόσμο. Με τους πολέμους, την εθελοτυφλία όλων μας απέναντι στους φτωχούς και ταλαιπωρημένους, την δημιουργία όπλων «έτσι, για να είμαστε σίγουροι»… 2400 χρόνια Βίβλου, δεν μάθαμε και πολύ καλά το μάθημα μας…