Biology Of a Simple Life (part 9)

Ο Tony ήταν ένα μικρό ψάρι. Δούλευε στα εργοστάσια καθαρισμού δοντιών από καρχαρίες, όχι καμιά σπουδαία δουλειά, αλλά τουλάχιστον μπορούσε να απολαύσει όλα εκείνα τα δικαιώματα ενός τυπικού εργαζόμενου, δικαιώματα που άλλα μικρά ψάρια είχαν κατακτήσει με αίμα πριν από αυτόν. Δεν ήθελε πολλά από τη ζωή του ο Tony – η ευτυχία, πίστευε, βρίσκεται στα μικρά πράγματα: ήθελε να μπορεί να δουλεύει ένα σημαντικό ωράριο και να πληρώνεται δίκαια, αμοιβή ανάλογη της ποιότητας και ποσότητας της εργασίας του, ήθελε να αναγνωρίζεται η όρεξη και το φιλότιμο του για περισσότερη ενασχόληση με τη διαδικασία παραγωγής, ήθελε τις διακοπές του, τα δώρα του, την ισοδύναμη αντιμετώπισή του με όλα τα μεγαλύτερα από αυτόν ψάρια. Αυτά και το δικαίωμα στην αγάπη, καθώς και το να μπορεί να κυκλοφορήσει ελεύθερα γυμνός στο σπίτι του. Ο Tony ήταν ένα απλό ψάρι.
Τι να τις κάνει τις πολυτέλειες ο Tony; Ήξερε πως η δύναμη και η εξουσία διαφθείρουν και θολώνουν το μυαλό και οι πολυτέλειες τι άλλο είναι παρά υποκατάστατα δύναμης κι εξουσίας; Απαπα, όχι, όχι, όχι, μακριά απ’τον Tony τέτοια πράγματα! Άλλωστε εκείνος είχα μια μικρή απόλαυση που ίσως ήταν ο μόνος που την είχε βαφτίσει πολυτέλεια. Του άρεσε ο ουρανός! Όταν τελείωνε τη δουλειά, μια και δυο κινούσε κατά την επιφάνεια για να μπορέσει να δει το καταπληκτικό αυτό μπλε πράγμα. Κρυφή του επιθυμία ήταν να πετάξει, αλλά μιας και δεν είχε φτερά, την εξελικτική πίεση και δεν ισχύουν τα τεράστια εξελικτικά άλματα το λιγότερο που μπορούσε να κάνει ο Tony κι αυτό στο οποίο αρκούταν ήταν να κοιτάει τον ουρανό για ώρες. Κι εκείνη την μέρα, 1 Μαΐου, που ο Tony δεν είχε δουλειά για να τιμήσει τα μικρότερα ψάρια που πριν από αυτόν πέθαναν για να μπορεί ο Tony να χαίρεται την απλή του αυτή απόλαυση, δεν βρήκε καλύτερο τρόπο να αποδώσει αυτόν το φόρο τιμής από το να κοιτάξει τον ουρανό.
Του καρχαρία, όμως, του οποίου ο Tony καθάριζε τα δόντια δεν του άρεσε καθόλου αυτή η μέρα. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί έπρεπε να αποδώσουν φόρο τιμή σε εργαζομένους χωρίς να εργάζονται. Ήξεραν τι είναι μια μέρα παραπάνω εργασίας, ήξεραν σε τι σημαντικό ποσοστό παραγωγής αντιστοιχεί; Κι αν δούλευαν μόνο εκείνοι κι έπιαναν στον ύπνο την αγορά; Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα τέτοιο μονοπώλιο! Θα μπορούσε καμαρωτός να δείξει πόσο πιο λευκά είναι τα δόντια του στους άλλους μεγαλοκαρχαρίες φίλους του, να κάνει μόστρα, να ικανοποιήσει το υπερδιογκωμένο εγώ του. Δεν ήταν κακό να κάνεις επίδειξη. Είχε γεννηθεί με δύναμη κι εξουσία πάνω στα μικρότερα ψάρια, από τη μέρα που γεννήθηκε δεν αρκέστηκε σε απλές απολαύσεις. Δεν θα αρκούταν τώρα!
Βυθισμένος στις σκέψεις του και νευριασμένος βγαίνει έξω από το σπίτι του να ξεσκάσει μα πιο πολύ να δει τι έκαναν τα άλλα ψάρια όταν δεν δούλευαν. Αλλά δεν είδε σχεδόν κανένα, γιατί, βλέπετε, τα περισσότερα προτίμησαν το δικαίωμα να κυκλοφορήσουν γυμνά στο σπίτι τους, να το κάνουν όσο πιο πολύ μπορούν τώρα, πριν τα ίδια το παραδώσουν σε κάτι τύπους σαν τον πικαρισμένο καρχαρία μας.
Μόνο ένα ψάρι είδε ο καρχαρίας να είναι έξω και μάλιστα κοντά στην επιφάνεια, ένα ψάρι που κοιτούσε τον ουρανό και ποιος ξέρει τι όνειρα έκανε.
Τα μικρά ψάρια που κοιτάζουν τον ουρανό, όμως, ο καρχαρίας το ήξερε καλά, έχουν κολλήσει τον ιό του επαναστάτη. Με το όνειρο να φέρουν τον ουρανό στη θάλασσα απαιτούν, μάχονται και στο τέλος αρνούνται απολαύσεις από τα μεγαλύτερα ψάρια. Ο καρχαρίας έπρεπε να πάρει μια απόφαση γρήγορα. Να αφήσει το μικρό ψάρι επαναστάτη να κοιτάζει τον ουρανό ή πρωτομαγιάτικα να του αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα; Κι εδώ ήταν που ο καρχαρίας μας έκανε λάθος. Έβλεπε τον Tony σαν επαναστάτη (πλησιασε) και ξέχασε να τον δει σαν μικρό ψάρι με μικρές απολαύσεις. (άνοιξε το στόμα) Ο Tony την επομένη δεν θα σταματούσε να καθαρίζει δόντια, δεν θα απαιτούσε παραπάνω μισθό ή λιγότερες ώρες εργασίας. Ο Tony είχε ό,τι ήθελε. (Το στόμα κλείνει).
Του Tony απλά του άρεσε ο ουρανός.

Στον καρχαρία άρεσε ο Tony.