Φτου ξελευθερία

Τελείωσε η εξεταστική. Κουραστική, πολύ κουραστική, αλλά αν εξαιρέσει κανείς τα σπλάχνα που δεν τα έδωσα, όλα τα άλλα πρέπει να τα πέρασα (αγγεία – νεύρα βγήκαν και τα πέρασα με 8!). Δεν μπορώ να το πιστέψω πως έφυγε αυτή η μαύρη περίοδος. Γιατί μαύρη; Επειδή αν δεν έχεις ανοίξει το βιβλίο στα 3 από τα 5 μαθήματα που έδινες και κανένα τους δεν είναι βόλτα στο πάρκο (είναι αγγλική φράση αυτή;) – μάλλον, όλα τους ήταν ένα κι ένα σε δυσκολία και έκταση, τότε έχεις μία εβδομάδα για να βγάλεις εκατοντάδες σελίδες και πιστέψτε με δεν είναι ούτε εύκολο ούτε ευχάριστο, ακόμα κι αν το μάθημα είναι ενδιαφέρον. Το τελευταίο μάθημα που ήταν διπλό (Εμβρυολογία – Ιστολογια 1 και λέω 1 επειδή στο επόμενο εξάμηνο έχουμε και Εμβρυολογία – Ιστολογία 2 που είναι συστημική approach aka αχ βαχ), έφτασα στο σημείο να μην το δώσω, αλλά ευτυχώς η κοπέλα μου με έπεισε και όπως έγραψα και πιο πάνω πρέπει να το πέρασα.
Και από Δευτέρα… καινούργιο εξάμηνο!... Περιλαμβάνει Φυσιολογία με γαστρεντερικό, εγκέφαλο – νωτιαίο μυελό, αισθητήρια όργανα, ορμόνες, γεννητικό, Ανατομία με εγκέφαλο, νωτιαίο, αισθητήρια όργανα κτλ (ουσιαστικά το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα), την Ιστολογία – Εμβρυολογία 2 που ανέφερα πιο πάνω και Αγγλικά 2. Δηλαδή, τρία μαθήματα ουσιαστικά (ελάτε, τα αγγλικά δεν πιάνονται). Σκέφτομαι να πατάω και στα αμφιθέατρα αυτό το εξάμηνο, αλλά κι αυτό να μην κάνω να ΔΙΑΒΑΣΩ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ. Θα έχω και πιο ξεκούραστη επόμενη εξεταστική και μεγαλύτερες πιθανότητες για κανά καλό βαθμό. Θα δούμε πως θα πάει… είμαι ακόμα κουρασμένος από το προηγούμενο (έβρεξε και τη μέρα που τελείωσε!~) και αυτή τη στιγμή το μόνο που θέλω είναι ξεκούραση, χαλάρωση και να μην ακούσω τη λέξη «επιθύλιο» για κάμποσο καιρό…
Όσον αφορά το blog αποφάσισα να το ανανεώνω πιο συχνά. Θα υπάρχουν αρκετά κείμενα με απλώς σκέψεις ή αναφορά στην καθημερινότητα μου, αλλά σαφώς και οι παλιές (καλές;) ιστορίες και κείμενα. Ίσως να βάζω και καμιά φωτογραφία και βίντεο, αλλά δεν είμαι ακόμα σίγουρος. Το Biology of A Simple Life το δουλεύω και το ίδιο κι ένα κείμενο με εκτρώσεις και έμβρυα. Αν σήμερα είχα δυνάμεις (γιατί χρόνο έχω, yay!) θα τα συνέχιζα, αλλά θα τα αφήσω για άλλη μέρα. Το σίγουρο είναι πως θα ανέβουν κάποια στιγμή. Το blog επίσης θα πρέπει να πάρει και λίγο από την εσωτερική μου τρέλα και το outlook μου στη ζωή και να ζωντανέψει λίγο. Άλλωστε θέλει κι αυτό ενασχόληση και καινοτομία, και δεν έχω εφαρμόσει τίποτα από τα δύο. Δεν θα το ξεbordelέψω – μην ανησυχείτε.
Πάω να κάνω ένα μπάνιο και να πιω καφέ στα Ζώγια (αν και ακριβοί είναι πρωτότυποι και γαμάτοι και με ποτό μέσα, κάτι που ακυρώνει την original επίδραση του καφέ πάνω σου, αλλά είναι γαμάτοι και πρωτότυποι αν και ακριβοί) και δεν ξέρω μετά. Δεν έχει καν νόημα να το γράψω στο μπλογκ, αλλά πραγματικά το μόνο που θέλω είναι ησυχία και νταβαντούρι yok.