Αγάπες μου!

Χτες έτυχε να ακούσω κάποια σχόλια υπερπατριωτικά, φιλοαρχαιοελληνικά, αντιαμερικανικά και φυλετικού ρατσισμού γενικότερα προερχόμενα από άτομα σπουδαγμένα, μεγαλύτερα και, στα χαρτιά τουλάχιστον, του σοσιαλιστικού χώρου.
Λόγια σαν τα παραπάνω έχουν ακριβώς την ίδια επίδραση πάνω μου, όπως ένα τρυπάνι που σπάει το κρανίο μου και φτάνει μέχρι την τρίτη κοιλία (ιατρική ποζεριά).
Έμαθα, όπως όλοι στο Λύκειο, πως πατριωτισμός είναι η αγνή αγάπη για την πατρίδα, ενώ αντίθετα εθνικισμός είναι μία στείρα, με ρατσιστικές προεκτάσεις λατρεία. Μία καλή αναλογία είναι να αγαπάει κανείς τη μητέρα του, ενώ κάποιος άλλος να λατρεύει τη δικιά του και να μηδενίζει όλες τις άλλες. Άλλωστε και η πατρίδα φέρει και το προσωνύμιο «μητέρα» (ή «μαμά» στον μαύρο γάτο).
Περνώντας μέσα από τις τάξεις του Λυκείου, ζώντας σε μία μικρή κοινωνία, όπως αυτή των Τρικάλων συνάντησα αυτή τη μικρότητα και τη ψωροπερηφάνια των ελληναράδων, αλλά, δυστυχώς, ήρθα αντιμέτωπος και με έναν στείρο εθνικισμό που πίστευα πως θα τελείωνε με το τέλος της ήβης, μα ακόμα καλά κρατεί. Η αγάπη για το έθνος, για το στρατό μας, για την αστυνομία μας, για τους αρχιδαράδες επαναστάτες μας, για τις ελληνικές ομαδάρες. Η έχθρα ενάντια στα ξένα κράτη και ειδικά στην Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, τώρα τελευταία Γερμανία και, ανάλογα για το πότε οι κινήσεις της μας συμφέρουν ή όχι, Αμερική. Αυτές ήταν οι κύριες αξίες των περισσότερων συμμαθητών μου, αυτές ήταν μερικές από τις αξίες των προαναφερθέντων.
Και φυσικά δύο ήταν τα άλλα κύρια χαρακτηριστικά τους με την πρώτη θέση να καταλαμβάνει η ερωτική σχεδόν προσήλωση στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Είχαμε φιλοσόφους, είχαμε πολεμιστές, είχαμε συγγραφείς, αρχιτέκτονες και γλύπτες, είχαμε τον Περικλή, ΓΕΝΝΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ, είχαμε τους Ολυμπιακούς αγώνες! Μερικοί επίσης σοβαρά πιστεύουν (σοβαρά όμως. Αλήθεια.) πως νικήσαμε τους Άτλαντες, πως πρώτοι φτάσαμε στην Αμερική, πως είμαστε απόγονοι ενός ανώτερου εξωγήινου πολιτισμού, πως οι πανέλληνες είναι αμέτρητοι ανάμεσα στον πληθυσμό των άλλων κρατών.
Με το δεύτερο χαρακτηριστικό να ακολουθεί και, ω θαύμα των θαυμάτων, να δένει άρτια με την επιληπτική κατοχή του αφροδισιακού αρχαιοελληνικού πνεύματος. Η, εξ ανατολής, χριστιανική διδασκαλία. Είμαστε όλοι Χριστιανοί ορθόδοξοι, το γράφουμε στο facebook, το θέλουμε στις ταυτότητες μας, κουβαλάμε τα σταυρουδάκια της βάφτισης στο λαιμό μας, ακούμε προφητείες και συμβουλές γεροντάδων, κουνάμε καταφατικά το κεφάλι με κλειστά τα μάτια: «έτσι, έτσι, καλά τα λέει», πάμε και μια φορά στην σταύρωση μέσα στον ναό της εκκλησίας, βρε αδερφέ. Και, αφού το βλέπεις, ο Θεός (πάντα το θ κεφαλαίο) έχει ξεχάσει τους μισητούς Εβραίους και είμαστε εμείς ο περιούσιος λαός του, εμάς αγαπάει πως το λένε!
Αγάπη για το έθνος! Ναι. Αγάπη για το στρατό μας! Εντάξει. Για την αστυνομία μας! Ναι, οκ. Για τους αρχιδαράδες επαναστάτες μας! Ναι, εν μέρει. Για τις ελληνικές ομαδάρες! Ε, άντε και γαμήσου, μαλακιστήρι. Όχι μόνο για τις ομάδες, όχι. Επειδή είσαι ψεύτης. Πώς κατηγορείς κάθε φορά τους βουλευτές; Ναι, τέτοιος είσαι και χειρότερος. Τουλάχιστον αυτοί λένε συνειδητά τα ψέματα που λένε. Εσύ δεν ξέρεις τι λες κιόλας. Αγάπη για το έθνος; Σοβαρά; Εσύ που έναν αντικαπνιστικό νόμο δεν μπορείς να τηρήσεις, που δεν σέβεσαι τις ώρες κοινής ησυχίας, που δεν σε νοιάζει ο γείτονας σου (μέρος του έθνους σου) παρά μονάχα να περάσει ο εαυτούλης σου καλά, που δουλεύεις όσο λιγότερο μπορείς, που διαβάζεις όσο λιγότερο μπορείς, που θες να παίρνεις όσα περισσότερα μπορείς [«γιατί έτσι παίρνουν και στις άλλες χώρες! (που διαβάζουν και δουλεύουν πολύ όμως)], που είσαι κύτταρο των καφετεριών, που σκορπάς ανελέητα εκατοντάδες ευρώ τα σαββατοκύριακα στα μπουζούκια, αλλά σε μία εγχείρηση να δώσεις τσιγκουνεύεσαι, που ξοδεύεις αμέτρητα λεφτά στις βενζίνες, τα ποτά, τα καινούργια ηχοσυστήματα και τις ζάντες, που κάθε νόμος για σένα είναι ακόμα ένα εμπόδιο για να το ξεπεράσεις; Κι εντάξει για τους άδικους νόμους. Εντάξει κι αν είσαι αναρχικός. Αλήθεια θα το καταλάβω. Αλλά όταν χαλάς τη δημόσια περιουσία, όπως όταν καταστρέφεις τα πάρκα, ρε, όταν πετάς κάτω τα σκουπίδια; Τι εθνοφύλακας είσαι εσύ; Παραφράζοντας τον Νίτσε: «Το ελληνικό έθνος, πέθανε! Εσείς το σκοτώσατε!»
Αγάπη για το στρατό και την αστυνομία; Που είσαι του στυλ «ο στρατός είναι τέλειος» κι αφού μπεις «270 και μία» και «δεν παλεύεται», αλλά όλο για αυτό μιλάς; Που σε πόλεμο δεν έχεις πάρει μέρος, δεν θες, θα βάλεις τον μπαμπά να σε βγάλει από το τάγμα αν τυχόν γίνει, αλλά ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ! Είναι αδύναμος εναντίον οποιουδήποτε σχεδόν άλλου στρατού, αλλά, ναι, ζήτω! ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΑΔΕΡΦΙΑ! Εικόνες που κλαίνε βυσσινάδα έχετε. Και η αστυνομία. Η υποκρισία της υποκρισίας! Όλο «κωλόμπατσοι», «κωλοτροχονόμοι», «κωλοματατζίδες» και οι περισσότεροι πάτε στην αστυνομία γιατί «δουλεύεις αμέσως»! Παρακαλάτε να μη σας δώσουν κλήση (για μία παρανομία σας ξεκάθαρη) κι έχετε συγγενείς αστυνομικούς που μαζί τους τα πάτε περίφημα! Που είναι τα αρχίδια σας, ώ, Hellinikarus archidaratus;
«Πρόγονοι επαναστάτες, 1821, Ελευθερία ή Θάνατος!», φωνάζετε. Μα όταν τα πανεπιστημιακά βιβλία σας φωνάζουν την αλήθεια, πάνε να σας διαφωτίσουν, εσείς τα κράζετε. Αρνείστε, τα αντικειμενικά στοιχεία! Εθελοτυφλείτε! Σας βγάζουν τον Κωλοκοτρόνη gay. Ε, και τι;! Που είναι το κακό; Πως τον μειώνει; Πως ΣΑΣ μειώνει; Και μη μου πείτε πως είναι αφύσικο και η φύση τα θέλει αλλιώς, γιατί ούτε φυσική, ούτε βιολογία ξέρετε.
Μα και ούτε αρχαία ελληνικά ξέρετε! Εδώ είναι το ωραίο. Ψέλνουμε ύμνους στους ολύμπιους, πλέκουμε εγκώμια για το παρελθόν, θέλουμε να ενστερνιστούμε τις αξίες του! Μα όταν στα θρανία εμφανίζονται μπροστά οι γραμματικές και τα συντακτικά μιλάμε με τον διπλανό μας για το ξεφτιλισμένο ελληνικό ποδόσφαιρο. «Είχαμε Περικλή, Αριστοτέλη, Όμηρο!» Διόρθωση, είχαν οι αρχαίοι έλληνες, εμείς οι νεοέλληνες που είμαστε αποτέλεσμα πρόσμιξης τόσων φυλών και μας ονόμασαν μερικοί αρχαιοελληνολάτρες ξένοι (που τόσο μισούμε τους ξένους) απόγονους των αρχαίων δεν έχουμε, ούτε είχαμε ποτέ τίποτα. Αλλά θα δεχτώ το επιχείρημα περί πολιτισμικής κληρονομιάς και όχι γενετικής (μικρή σημασία έχουν τα γονίδια με τον πολιτισμό που θα τυλιχτείς). Ναι, και πάλι. Τι κάνει εσύ, αγράμματε, κουτοπόνηρε ελληνάρα για το ελληνικό έθνος; Για να τιμήσεις τους προγόνους σου; Χουντικές παρελάσεις; Βρετανόφιλους χουλιγκανισμούς (μια φορά κι έναν καιρό στη Βρετανία, βέβαια); Πως τιμάς τα «ιερά χώματα» που πατάς; Πατώντας με τα Nike σου πάνω τους, υποκριτή των υποκριτών;
Και πως, αχ πως, συνδυάζεις βρε, την Δύση του αρχαιοελληνικού πνεύματος με την Ανατολή της ορθοδοξίας; Από τους αγαπημένους μου ήρωες της αρχαιότητας ήταν ο Προμηθέας που έστειλε τη φωτιά στους ανθρώπους και αψήφησε τους θεούς (ακόμα κι όταν ήμουν θρήσκος). Μα και ο ευλογημένος Αχιλλέας μόνος τους πάλευε και πέθανε, ο Πάρης ήταν αυτός που κρύφτηκε με θεϊκή βοήθεια, ο «κακός» της υπόθεσης. Τι θεούς και παναγίες μου λες που θες τη βοήθεια τους; Και γιατί να στη δώσουν; Σάμπως κάνεις ό,τι επιτάζει η θρησκεία σου; Όχι. Τι ορθόδοξος είσαι μετά; Η συμπεριφορά σου στο μόνο που διαφέρει από την πιο φιλελεύθερη χριστιανική συνιστώσα είναι το θέμα ανοχής των ομοφυλόφιλων.
Οι παπαρολογίες συνεχίζουν. «Έχουμε πάρει βραβεία, Νόμπελ!». Ναι, κι εσύ δεν έχεις διαβάσει καν εξώφυλλο από ποιητική συλλογή του Ελύτη και του Σεφέρη. «Βγάλαμε το τεστ, Παπ!» Ναι, αφού ο Παπανικολάου πήγε στη Γερμανία για μετεκπαίδευση και δεν ξέρεις καν πως λειτουργεί. «Χώρα της δημοκρατίας». Ναι, αλλά δεν ξέρεις καν τον ορισμό της, τι έλεγαν τότε δημοκρατία τι ονομάζουν τώρα..
Και γκρινιάζεις, γκρινιάζεις για την οικονομική κρίση, την κατάσταση… και τι κάνεις; Πες μου, τι κάνεις; Τίποτα. Για άλλη μια φορά δεν θα βγάλεις το φίδι από την τρύπα. Για άλλη μια φορά δεν θα πάρεις θέση. Για άλλη μια φορά φταίνε οι άλλοι. Γιατί αν δεν θες ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, λαός είσαι ρε πούστη μου, 600 άτομα είναι, ανατρέπεις την κυβέρνηση. Βγες κι από την ΕΕ. Αφού δε σου αρέσει, γιατί δεν το κάνεις; Ωραία γκρινιάζεις. Άντε, κουνήσου! Γκρινιάζεις. Καπιταλισμό δεν ήθελες; Να παίρνεις εις βάρος άλλων δεν ήθελες. Ε, έπαιξες κι έχασες. Και το λέω εγώ που αν με κρίνω από μερικές απόψεις μου είμαι καπιταλιστής (όχι κάποιο ελληνικό δεξιό κόμμα όμως). Έτσι είναι το σύστημα, το παιχνίδι. Δεν σου αρέσει; Μπορείς να το ανατρέψεις. Κάνε την επανάσταση σου! Δεν μπορείς τώρα; Γιατί; Α, γιατί θα πας στις 3 για καφέ και τσιγάρο.
Τελικά με τέτοια ψευτιά, υποκρισία, ψωροπερηφάνια, ειδωλολατρία (γιατί είδωλα φτιάξαμε παλιών αξιών και ιδανικών), τεμπελιά, ωχαδερφισμό, πολιτική διχοτόμηση, εθελοτυφλία μακάρι να είμαστε ο περιούσιος λαός του θεού! Μακάρι να μας δοκιμάζει, μακάρι να είναι εκεί την τελευταία στιγμή να μας σώσει. Γιατί μόνοι μας δεν τα καταφέρνουμε. Γιατί τους «βαρβάρους» που προσφέρονται να βοηθήσουν τους εξοστρακίζουμε. Όπα!