Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Biology Of a Simple Life (part 10)

Ο στρατός είχε ιδρύσει μία νέα μονάδα μαχητικών αεροπλάνων, την Opera 4. Τέσσερεις άριστοι πιλότοι με αξιοζήλευτες γνώσεις μουσικής οδηγούσαν από ένα αεροπλάνο τελευταίας τεχνολογίας με τη διαφορά πως ενώ τα άλλα έχουν πάνω τους ό,τι μπορεί να έχει ένα αεροπλάνο που ειδικεύεται στο να καταστρέφει άλλα αεροπλάνα, εκείνα είχαν επιπλέον ειδική συσκευή αναπαραγωγής ψηφιακών ηχητικών κυμάτων μέσα από μεγάφωνα που προσαρμόζονταν στα φτερά τους. Κοινώς, κάτι σαν mp3 player. Υπήρχαν και τα ειδικά Opera Deluxe Edition με πικ απ αντί για mp3 έτσι ώστε να ικανοποιούν το αίτημα του εχθρού να πεθάνει από μερακλή πιλότο-λάτρη της μουσικής.
Είναι παράξενη ιστορία πως αυτή η μονάδα προέκυψε στον στρατό. Λέγεται πως ο ανώτατος μηχανικός αεροσκαφών εκεί που έπινε ένα βράδυ με έναν από τους στρατηγούς δυνατή ρακί, ουίσκια και λικέρ με φράουλες άρχισε με δάκρια στα μάτια να διηγείται πως μικρός του άρεσε η όπερα, αλλά ο πατέρας του την θεωρούσε gay – οπότε αυτή η μουσική απαγορευόταν στο σπίτι τους. Ο στρατηγός τότε έπιασε το χέρι του ανώτατου μηχανικού και του είπε με μάτια που γυάλιζαν από έμπνευση και μέθη πως αρκετές φορές ονειρεύτηκε πως χορεύει με κάποιον όμορφο, καλλιεργημένο σύντροφο κάτω από τη μεθυστική σχεδόν μουσική της όπερας που θα έβγαινε από μαχητικά αεροπλάνα, ενώ αυτά θα πετούσαν χαριτωμένα από πάνω τους. «Τι όμορφο θέαμα!», αναφώνησε τότε ο ανώτατος μηχανικός και σηκώθηκαν και οι δυο από τις καρέκλες. «Αν φτιάξω τέτοια αεροπλάνα;», ρώτησε. «Τότε θα μου μένει να βρω έναν όμορφο, καλλιεργημένο σύντροφο», είπε ο στρατηγός. «Αν και δεν νομίζω πως χρειάζεται να ψάξω μακριά», ψιθύρισε. Τα χείλη τους πλησίασαν και το απαλό άγγιγμα μετατράπηκε σε μονομαχία των γλωσσών τους. Το χέρι του ανώτατου μηχανικού γράπωσε τον γλουτό του στρατηγού με ένα επιφώνημα λαγνείας.
Την επομένη η απόφαση για να κατασκευαστούν τέτοια αεροπλάνα περιλαμβανόταν ανάμεσα στα πορίσματα μιας παράνομης σχεδόν, μυστικής, έντονης, εξαντλητικής… σύσκεψης.

- Να πάρει και να με σηκώσει!, αναφώνησε ο Eric Coli κοιτώντας μια οθόνη δίπλα στο τιμόνι του ζέπελιν.
- Τι έγινε;, ρώτησε ο Τζέηκομπ
- Μόλις είδα στο internet πως ακυρώθηκε το αγαπημένο μου show στην τηλεόραση!
- Θα έπαιρνα όρκο πως θα έλεγες κάτι για μαχητικά αεροπλάνα που μας κυνηγάνε.
- Για να δω… α, ναι, όντως έχουμε 4 από πίσω. Χα, κοίτα να δεις σύμπτωση!...

Τα Opera ακολουθούσαν με ταχύτητα το ζέπελιν από πίσω, σχηματίζοντας τέσσερεις παράλληλους στίχους. Ξαφνικά τα δύο ακριανά, αριστερά και δεξιά, άρχισαν να απομακρύνονται στα πλάγια αναπτύσσοντας ταχύτητα ενώ το τρίτο από δεξιά αεροπλάνο άρχισε να χάνει ύψος. Σε 2 λεπτά ήταν προφανές τι σχεδίαζαν να κάνουν. Το αεροπλάνο που είχε χάσει ύψος είχε αναπτύξει ταχύτητα και διέσχισε τον κάτω εναέριο χώρο του ζέπελιν ώστε να βρεθεί μπροστά του, ενώ τα δύο ακριανά το είχαν πλευρίσει από τα δύο πλάγια. Με λίγα λόγια, τους είχαν περικυκλώσει.

- Μας έχουν περικυκλώσει!, αναφώνησε ο Τζέηκομπ.
- Όχι, ακριβώς, παρατήρησε ο κύριος Lamarck. Δηλαδή, ναι, μπορείς να θεωρήσεις πως κάθε ένα αεροπλάνο αποτελεί το τελικό σημείο διάμετρο κύκλου κι αν φέρουμε δύο νοητές διαμέτρους κάθετες μεταξύ τους τότε όντως μπορεί να φανταστεί κανείς πως σχηματίζουν κύκλο. Αλλά προσωπικά προτιμώ ρόμβο.
- Είσαι τρελός!, φώναξε ο Τζέηκομπ. Ήθελα να στο πω και πριν που έλεγες μαλακίες ότι θες να σκοτώσεις τον θεό, αλλά δεν το έκανα από ευγένεια. Είσαι τρελός, όμως!
- Κι εσείς τυχερός που δεν νευριάζω εύκολα με ανοησίες, πέταξε ο κύριος Lamarck. Αχ, αυτή η νεολαία σήμερα, δεν εκτιμά την αληθινή περιπέτεια.
- Τι νεολαία! Είμαι 35! Και, διάολε, αν δεν μας σκοτώσουν αυτά τα μαχητικά τότε θα πάμε σίγουρα φυλακή για όλη μας τη ζωή!
- 35 και καθηγητής πανεπιστημίου;
- Είχε την έδρα ο πατέρας μου.
- Α. Κύριε Coli, τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε το θάνατο ή μοίρα χειρότερη από αυτόν;
- Μπορούμε να πολεμήσουμε τα αεροπλάνα. Έχουμε καναδυο οπλάκια στο ζέπελιν αν θυμάστε. Ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την καινούργια τεχνολογία που ενσωματώσαμε, ξέρετε, το σχέδιο Ναυτίλος.
- Α, ναι, ναι… κύριε Wilkins, τι λέτε να κάνουμε;
- Σχέδιο που δεν έχετε δοκιμάσει και το λένε Ναυτίλος;
- Ναι.
- Οπλάκια;
- Οπλάκια, κύριε Coli;
- Φλωγοβόλο, κύριε Lamarck.
- Λοιπόν, τι λέτε κύριε Wilkins;
- Φλωγοβόλο σε ζέπελιν; Που λειτουργεί με υδρογόνο το μπαλόνι του; Αχ… Τον Ναυτίλο.
- Τον Ναυτίλο, κύριε Coli.
- Πάτησα είδη το κουμπί, κύριε Lamarck. Το φλωγοβόλο ήταν όντως ηλίθια ιδέα.
- Και τώρα τι θα γίνει;, ρώτησε ο Τζέηκομπ.
- Τώρα περιμένουμε να αποκοπεί το μπαλόνι από το σώμα του ζέπελιν.
- Τι;!!!


- Ανοίξατε πυρ!, μίλησε στο μικρόφωνο ένας πιλότος. Πάτησε το play σε μία συσκευή δίπλα στο τιμόνι και μία σοπράνο άρχισε να ηχεί σε όλο τον ουρανό γύρω του.
- Αχ, λατρέυω αυτή τη μουσική, ακούστηκε ο πιλότος του δεύτερου Opera. Είναι σχεδόν μαγική.

Και ήταν σχεδόν μαγική. Σχεδόν μαγική όπως μια μουσική μπορεί να είναι. Σχεδόν μαγική, όπως σχεδόν μαγική έκανε την εικόνα των αεροπλάνων να έχουν περικυκλώσει (ή περιρομβώσει) το ζέπελιν. Τα μαχητικά άρχισαν να ρίχνουν μεταλλική φωτιά.


Το ζέπελιν τραντάχτηκε.
- Τι γίνεται;, ρώτησε ανήσυχα ο Τζέηκομπ.
- Άσκοπη ερώτηση, θα σας έλεγα έτσι κι αλλιώς, απάντησε ήρεμα το Eric Coli. Πυροβόλησαν το μπαλόνι και το τρύπησαν. Χάνουμε ύψος.
- Και πως είσαι τόσο ψύχραιμος;
- Έτσι κι αλλιώς αποκοβόμαστε από το μπαλόνι σιγά σιγα. Αυτό είναι το σχέδιο. Θα ανησυχούσα αν μα έριχναν κάτι το πύρινο κι έπαιρνε φωτιά το υδρογόνο που βγαίνει από το μπαλόνι.


Ακούστηκε μία τσιρίδα ενός όπλου ανάμεσα στο ντουέτο των τραγουδιστών της όπερας που ακουγόταν τώρα.

- Και μόλις έπιασε φωτιά το υδρογόνο. Σε 5,4,3,2,1…
- Αποκοβόμαστε από το μπαλόνι;!
- Όχι, ανατινάσεται το υδρογόνο.


Ήταν σχεδόν μαγικό το θέαμα. Η ορχήστρα να σολάρει και, να!, μπαίνει ξανά η σοπράνο να εντυπωσιάσει και τόσο δυνατή και ωραία ήταν η φωνή της που φάνηκε σα να προκάλεσε εκείνη την έκρηξη στον αέρα. Η κινούμενη εικόνα έγινε αργή. Οι φλόγες έγλυφαν τα σύννεφα κι ένα πύρινο σώμα ενός ζέπελιν άρχισε να πέφτει προς τη θάλασσα. Έπεσε, για μια στιγμή φάνηκε σα να επέπλεε, αλλά τελικά νίκησε την άνωση και βυθίστηκε στα μαύρα νερά του ατλαντικού.

- Αποστολή εξετελέσθη, μίλησε στο μικρόφωνο ο πιλότος του Opera 1.
- Μπράβο, μονάδα Opera. Τώρα επιστρέψτε αμέσως στη βάση γιατί ένας στρατηγός μας δήλωσε πως θέλει να χορέψει ενώ εσείς θα κάνετε χορευτικές μανούβρες.
- Γιατί;
- Don’t ask, don’t tell.
- Να πάρει!
- Τι έγινε;
- Κοίταξα μόλις τώρα στο internet. Ακυρώθηκε το αγαπημένο μου show στην τηλεόραση.

Η σοπράνο συνέχιζε να τραγουδάει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: